Upiór opery

lady makbet

Dziwne i średnio napisane (albo przetłumaczone).
ale moje beznadziejnie uwielbienie dla Upiora nabrało już kolosalnych rozmiarów. postać fascynująca pod każdym względem. ach, ta jego twarz pomarszczona jak rodzynek, ach te jego głębokie oczodoły jak u trupiej czaszki, ach jego głos (nie no, kompletnie odjechałam, słyszę jego głos w mojej głowie). i płaszcz...

pomijam beznadziejnie uwielbienie do jego wizerunku w adaptacji filmowej z 2004 roku. bo to już inna beczka kurde, ten to już w ogóle...tak...mnie... Embarassed

(wiecie co, czasami wstydzę sie swoich myśli ;D).

Ensis

Hihi. Spokojnie. Może Ci przejdzie Smile

lady makbet

nie chcę, żeby mi przechodziło ;D

Katrin281

No, no, mocno się wkręciłaś. Smile

lady makbet

po prostu postać którą stworzył Gaston Leroux w swojej powieści jest czymś niesamowitym. jak będziecie mieć czas, to polecam - książka jest dość cieniuchna i czyta się szybko, jeśli to ma kogoś przekonać.

a Upiór z adaptacji filmowej z 2004 roku (jaka formułka, ja nie mogę ;D) to nie jest ten Upiór prawdziwy, tylko zupełnie nowy, nie upiorny, bo tu to bardziej chodzi o jego, cóż, walory fizyczne a nie złożoność osobowości i jako Upiór opery leży po całej linii, ale jako seksowny szaleniec to jest boski ;p

Paulina

Ja tam oglądałam parę razy ten film. I nie powiem fajny jest... W sensie film Cool

lady makbet

film w sumie średni, trochę nadkiczowaty, banalny i spłycony. ale i tak bardzo lubię go oglądać.
bo Gerry... mrrau ;D